چرخیدن ساواک روی انگشت بهائیان

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  پرویز ثابتی در سال ۱۳۱۵، در سنگسر، از توابع سمنان، در محله‌ای به نام تپه سر و در یک خانواده بهائی به دنیا آمد. به گزارش مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، وی دوران ابتدایی را در سنگسر و دوران دبیرستان را در تهران گذراند و در دانشگاه تهران، در رشته حقوق تحصیل کرد. ثابتی در بهمن ماه سال ۱۳۳۷، با معرفی ضرابی (مدیرکل اداره نهم) به استخدام ساواک درآمد. وی با جاه طلبی و سرسپردگی متظاهرانه، خیلی زود در تشکیلات ساواک ترقی کرد.

بیشتربخوانید: هدف شاه از تیرباران "طیب" چه بود؟ + تصاویر

ابتدا با حمایت فردوست، قائم مقام وقت ساواک و ناصر مقدم، مدیرکل اداره سوم، در سال ۱۳۴۵، رئیس اداره یکم اداره کل سوم شد. در همان سال، ناگهان به اعتبار یک برنامه تلویزیونی، به شخصیتی سرشناس بدل شد و به تدریج ابعاد قدرتش فزونی گرفت. ثابتی تا آن‌جا پیش رفت که احراز همه مشاغل مهم، از پست وزارت گرفته تا استادی دانشگاه، معلمی و حتی کارمندی دولت، در گرو دریافت اجازه اداره‌ای بود که ریاستش را او برعهده داشت.

وی از کسانی بود که در رأس یک گروه از مأموران ساواک، به اسرائیل اعزام شد و به احتمال قوی و با توجه به استقرار مرکز سرکردگان فرقه بهائیت در فلسطین اشغالی، در همان مأموریت به استخدام موساد درآمد. او که در اوایل دهه ۱۳۵۰ به عنوان «سخنگوی ساواک» و «مقام امنیتی» شهرت یافت، گرداننده اصلی سازمان ساواک محسوب می‌شد و با ارتباطاتی که با «موساد» و عوامل این سازمان در ایران داشت، حتی در امور مربوط به نمایندگی‌های ساواک در خارج از کشور نیز، که خارج از حوزه اختیاراتش بود، مداخله می‌کرد.

ثابتی در سال ۱۳۵۲، توسط ارتشبد نصیری، رئیس وقت ساواک، به سمت مدیرکل اداره سوم تعیین و عملاً همه کاره ساواک شد. پرویز ثابتی (با نام رمز بامداد) در تمام عملیات پر سر و صدای ساواک در سال‌های ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۶، نقش اصلی را برعهده داشت و شبکه ساواک در وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی و حتی بخش خصوصی، زیر نظر مستقیم او عمل می‌کردند و کار امنیت داخلی، یکسره در دست وی بود که ریاست اداره سوم ساواک را برعهده داشت.

ثابتی از دوستان نزدیک هویدا بود و در ملاقات‌هایی که هر چهارشنبه شب با وی داشت، اطلاعاتی را در اختیار وی قرار می‌داد که بی گمان یکی از ابزار‌های تثبیت و تداوم قدرت هویدا محسوب می‌شد. این رابطه نزدیک، بیشتر در وابستگی هر دو نفر آن‌ها به فرقه ضاله بهائیت ریشه داشت. ثابتی، رئیس امنیت داخلی ساواک، بنا به خصوصیات شغلی اش، صاحب چند گذرنامه به اسامی مختلف بود. او ۱۰ روز قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، به ژنو گریخت و از آن جا به همراه همسرش به اسرائیل رفت.

منبع: خراسان

انتهای پیام/