خود نویسنده پنداری، ویروس جهش یافته در فضای مجازی
مهدی رضایی نویسنده گفت: افراد زیادی خود نویسنده پندار هستند و متاسفانه این افراد یکی از آفت‌های دنیای هنر امروز هستند.
مهدی رضایی، نویسنده و مدرس داستان نویسی در گفتوگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره مسئله خود نویسنده پنداری در فضای مجازی گفت: افراد زیادی خود نویسنده پندار هستند و متاسفانه این افراد یکی از آفت‌های دنیای هنر امروز هستند. بیشتر این افراد به سراغ نگارش موضوعات احساسی می‌روند. مردم هم بیشتر به این موضوعات تمایل دارند. از آنجایی که مخاطبان این افراد در فضای مجازی آن‌ها را لایک می‌کنند، صاحبان متن توهم برمی دارند که نویسنده هستند؛ در حالی که در نوشته هایشان اصلا به مسائل نگارشی توجهی ندارند. حتی از نگارششان به بی سوادی آن‌ها در زمینه دستورزبان پی می‌بریم.
بیشتربخوانید
وی افزود: افراد خود نویسنده پندار می‌خواهند از یک جایی کار خود را آغاز کنند؛ به همین دلیل فضای مجازی را برای این امر انتخاب می‌کنند، چون فضایی بی در و پیکر است و تعدادی مخاطب بیکار هم در این فضا حضور دارند. وقتی این دو دسته با هم برخورد می‌کنند شاهد بروز افراد خود نویسنده پندار می‌شویم.
این نویسنده با اشاره به اینکه تمام مخاطبان عام داستان نویسی به سمت آثار سطحی رفتند بیان کرد: مخاطب عام به دنبال آثاری که در آن فکر و اندیشه وجود دارد نمی‌رود. وقتی اکثرآن‌ها با آثار مدرن مواجه می‌شوند می‌گویند چیزی از محتوای کتاب نمی‌فهمند. چون آثار مدرن مانند آثار کلاسیک ساده نیست و باید اندیشه‌هایی در زیر لایه‌های داستان وجود داشته باشد. ذهن مخاطب امروز تاحدی خسته است که به دنبال معنا و مفهوم در داستان‌های مدرن نیست.
این مدرس داستان نویسی ادامه داد: یکی از دلایلی که باعث شد مخاطبان امروز به سمت مطالعه آثار سطحی چه در زمینه داستان چه فیلم بروند این است که مردم ما بیشتر به مسائل معیشتی فکرمی‌کنند. از آنجایی که همیشه در هر مسئله‌ای به فرهنگسازی و نقد نیاز داریم و از ابتدای شیوع کرونا تاکنون فرهنگسازی نشد و شاهد برگزاری مراسم نقد آثار داستانی نبودیم با موضوع تمایل به ادبیات سطحی مواجه شدیم. این مسئله شبیه این است که کودکی را دو سال به مدرسه نفرستیم و در کوچه و بازار رهایش کنیم. با این کار وی به دنبال ادبیات کوچه بازاری می‌رود.
وی اظهار کرد: فرهنگ امروز ما به فرهنگ کوچه بازاری تبدیل شده است. در شرایط کنونی بهترین نویسندگان و فیلمسازان ما به دلیل اینکه سرمایه اصلی شان بر نمی‌گردد، اثر تولید نمی‌کنند و دست نگه داشتند. در برابر آن‌ها افراد سرخوش به این عرصه‌ها وارد می‌شوند و جای این دو گروه با یکدیگر عوض شده است. باید منتظر ماند شاید دوباره فیلمسازان و نویسندگان واقعی جایگاهشان را پیدا کنند.
انتهای پیام/
با این صحبت‌ها چندان موافق نیستم. اگر آدم‌ها دنبال خوندن و نوشتن نباشند، مدام میگیم چرا جامعه از مطالعه و خوندن و نوشتن دوری می‌کنه. حالا هم که یه عده سعی می‌کنند درد دل خودشون رو بنویسند، شما می‌فرمایید که این‌ها توهم نویسندگی دارند! خُب پس چکار کنند؟؟؟ بخونند یا نخونند؟! بنویسند یا ننویسند؟! در مورد این نکته هم که فرموده‌اید نکات نگارشی رو رعایت نمی‌کنند باید عرض کنم بیش از ۹۹ درصد آدم‌ها حداقل ۱۲ سال توی مدرسه درس املاء و انشاء و دستورزبان و ادبیات خونده‌اند و تا دلتان بخواهد تست کنکور هم حل کرده‌اند. حالا اگه حس می‌کنید خیلی‌ها نکات نگارشی رو بلد نیستند، تقصیر اون‌ها نیست؛ بهتره دلیلش رو در مدرسه و کلاس‌های کنکوری و کتاب‌های تستی جستجو کنید.