ارزش زن ایرانی؛ قبل از انقلاب یا بعد از انقلاب؟ +تصاویر

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، بعد از پیروزی انقلاب هجمه‌ها در قالب ژست دلسوزی برای آزادی زنان آغاز شد که در سال‌های اخیر با وجود ماهواره‌ها و شبکه‌های مجازی این هجمه‌ها اوج گرفت. چه بسا عده‌ای هم تحت تاثیر این فضاسازی‌ها قرار گرفته باشند و به تصور اینکه جایگاه زنان در چهار دهه گذشته مورد بی مهری و تسامح قرار گرفته، مدعی حقوق زنان و نگران جایگاه، مقام و منزلت زن ایرانی هستند.

در این بین برخی افراد وابسته به رژیم گذشته و دلباخته فرهنگ غرب هم با قلم‌های مسموم و زهرآگین خود دست به تحریف زده و سعی بر این دارند که همواره چهره‌ای غیر واقعی از وضعیت حقوق زنان و آزادی زنان در دوران پهلوی ترسیم و این گونه القا نمایند که جایگاه زنان در این چهل سال اخیر نه تنها ترقی نداشته، بلکه تنزل هم پیدا کرده است. آنان با این تبلیغات گسترده و نمایش چهره‌ای غیر واقعی از شخصیت اجتماعی زنان در عصر پهلوی می‌خواهند شرایط به گونه‌ای رقم بخورد که جایگاه و منزلت زن ایرانی در جامعه به دوران پیش از انقلاب بازگردد. چه بسا با این تبلیغات سوء گروهی از زنان ایرانی تحت تاثیر قرار گرفته و تمایل داشته باشند که فضایی شبیه آن دوران را تجربه کنند.

با این تفاسیر بد نیست که نگاهی منصفانه به نقش زنان با توجه به شرایط اجتماعی حاکم در زمان پهلوی و شرایط اجتماعی حاکم در این زمان داشته باشیم تا به جایگاه، مقام و منزلت زن ایرانی در این دو دوره پی ببریم.

نگاه پهلوی به زن ایران

یدر حکومت پهلوی به ظاهر به زنان آزادی داده شد، اما آزادی از دیدگاه آنان فقط به معنای رهاشدن از قیدوبند‌های مذهبی بود. در دورانی که حتی مردان از داشتن کمترین آزادی‌ها محروم بودند، قطعا آزادی زنان در مشارکت‌های اجتماعی و سیاسی برای چنین رژیمی قابل قبول نبود.

رژیم پهلوی هیچگاه به دنبال آزادی مردم این سرزمین چه از جنس زن و چه از جنس مرد نبود چراکه موجودیت آن آلوده به دیکتاتوری بود. کشف حجاب زنان هم در این رژیم بیش از همه در جهت به ابتذال کشاندن زنان استفاده شد و در آن دوران از زنان بعنوان وسیله و ابزاری برای رسیدن به هدف استفاده شد. زن بدون حجاب به تدریج با پوشش‌هایی نامناسب و حتی برهنه در اوج بی حیائی و بی‌بندباری حضور پررنگی در عرصه‌های مختلفی همچون سینما، تئاتر، تبلیغات، مراکز فساد و فحشا پیدا کرد.

در نظام طاغوت به جای نگاه به جایگاه والای انسانی زن به آن نگاه جنسیتی می‌شد و همچون کالایی ویژگی‌های جسمانی آن مورد توجه و استفاده قرار می‌گرفت. زن مانند شی‌ء نگاه می‌شد که هم خود او قابل فروش بود و هم تصویرش روی کالا، به فروش بیشتر آن کمک می‌کرد.

شاه زن باره؛ همسرش فاسد!

سران رژیم پهلوی هم پیش از همه دیدگاهی ابزارگونه نسبت به زنان داشتند. به عنوان نمونه خود محمدرضاشاه فردی هوس باز بود و در این زمینه حد و مرزی نمی‌شناخت.

شاه و درباریانش با بهره‌گیری از جایگاه سیاسی، اهداف و امیال شخصی خود را برآورده می‌کردند و سوء استفاده‌های جنسی از زنان را به صورت حقی مسلم برای خود برمی‌شمردند و در این زمینه هیچکس هم حق هیچ گونه اعتراضی نداشت.

البته این فساد فقط محدود به محمدرضا پهلوی نبود و سایر اعضای خاندان پهلوی هم آلوده به فساد اخلاقی بودند و حتی خودشان نیز به آن معترف بودند. فساد و بى‏‌بند و بارى اخلاقى از ویژگى‏‌هاى بارز خاندان پهلوی بود و در اسناد و مدارک به جامانده از این خاندان موارد زیادی از فساد اخلاقی و فحشا گزارش شده است.

گوشه‌هایی از فساد محمدرضا پهلوی

همانطور که گفته شد محمدرضا پهلوی شاه هوسرانی بود که بیش از همه به نقش زیبایی و افسونگری زن توجه داشت. او عاشق پیشه‌ای بود که هر لحظه دل به دامن کسی می‌بست و بیت‌المال و سرمایه مردم ایران را بی‌هیچ دغدغه‌ای هزینه وصلش می‌کرد. دربار او دائم محل رفت و آمد معشوقه‌های داخلی و فواحش خارجی بود. او از دوران جوانی تا اندکی پیش از مرگ، دست از زن‌بارگی برنداشت.مسئله مهمی که بر فساد جنسی شاه دامن می‌زد، فساد اخلاقی خواهرانش اشرف و شمس بود. اشرف و شمس که از نقطه ضعف شاه آگاه بودند، «دختران زیبا را به او معرفی می‌کردند.» و «دختران جوان را به دام» انداخته و برا‌ی محمدرضا به کاخ می‌آوردند.

فرح پهلوی؛ بانوی نخست ایران در زمان پهلوی دوم

فرح پهلوی با نام اصلی فرح دیبا سومین و آخرین همسر محمدرضا شاه پهلوی بود. فرح به لحاظ تبار، با همسران قبلی شاه تناسبی نداشت و محمدرضا پهلوی که مردی زن‌باره بود از این فرصت استفاده کرد و راه را برای خیانت‌ها و هرزه‌گردی‌های خود هموارتر دید.

فرح هم که از ابتدا در یک خانواده بی قید و بند بزرگ شده بود و رعایت شرع برایش معنی و ارزش خاصی نداشت این وضعیت او را نیز به واکنش متقابل و ارتباط بیشتر با مردانی از حلقه دوستان خود واداشت.

رفتار جلف فرح در کاخ حتی شاه را نیز به خشم می‌آورد. او یک بار در پاسخ به فرح که از شاه می‌خواست استراحت بیشتری بکند با لحنی پرخا‌ش‌کنان گفت: «تن‌ها یک راه برای استراحت کردن من وجود دارد و آن هم این است که از دعوت کردن این بچه خوشگل‌ها که دور و برتان می‌گردند، دست بردارید. وقتی اینجور آدم‌ها دور و برم را گرفته‌اند چطور انتظار دارید که استراحت کنم؟»

از معروف‌ترین و بارزترین موارد فساد اخلاقی فرح رابطه غیراخلاقی او با فریدون جوادی از همکلاسی‌های دوران تحصیلش بود. البته فرح با دوستان زیادی از دوران تحصیلش در فرانسه رفت و آمد می‌کرد که فریدون جوادی منفورترین چهره بین آن‌ها بود و رابطه‌ای نامناسب با او برقرار کرده بود البته به گفته برخی این دو از قبل عاشق و معشوق یکدیگر بوده‌اند.

فریدون در مهمانی‌هایی که فرح برگزار می‌کرد شرکت می‌کرد و فرح هم که از فاش شدن این فساد اخلاقی و رفتار نامتعارفش ابایی نداشت دستور داد تا اتاق یکی از ماموران گارد را به او بدهند که بتواند به فریدون نزدیک‌تر باشد. فساد فرح با فریدون بار‌ها مایه بی آبرویی درباریان شده بود. حتی یکی از فرماندهان گارد هم از این فساد فرح لب به اعتراض گشود که با اخراج وی همراه شد. او گفته بود: "ما فکر می‌کردیم از یک زن عفیفه نگهداری می‌کنیم و نمی‌دانستیم همچنین مسائلی وجود دارد".

صدای مادر شاه هم که خود و دخترانش هم افرادی بی بند و بار از این فساد بلند شده بود. وقتی مادر شاه این موضوع را به فرح تذکر می‌دهد، فرح در پاسخ به او می‌گوید: «درست گفته‌اند، شاه می‌بخشد؛ شیخ علی‌خان نمی‌بخشد! خود محمدرضا مرا آزاد گذاشته، آن وقت به تو حساب پس بدهم؟ من آزاد هستم و اختیار پایین‌تنه‌ام را دارم!» این رابطه فرح حتی پس از فرار از ایران و در روز‌های آخر زندگی محمدرضا پهلوی در خارج از کشور هم ادامه داشت.

او حتی در ایام بیماری و پس از مرگ شاه هم از این فساد دست برنداشت. یکبار احمدعلی انصاری، پسرخاله فرح در زمان اقامت خاندان پهلوی در مکزیک و در دوران بیماری محمدرضا پهلوی، در مورد افساد اخلاقی فرح لب به اعتراض گشود که فرح در پاسخ به او گفت: "به کسی مربوط نیست".

زن یعنی یک فُرم و یک بدن!

رفتار پهلوی‌ها با مردم ایران و به ویژه رفتار‌های غیرانسانی و دور از شان و شخصیت زنان و دختران، زنان ایرانی را با هر پوشش و حجابی به ستوه آورد، چراکه این رژیم به زن به عنوان یک فرد متفکر، سازنده، خلاق و مکمل مرد نگاه نمی‌کرد و او را فقط درحد یک بدن و فرم نگاه می‌دید.

از طرفی شیوع فساد در سطح جامعه فضای نامناسبی را برای حضور زنان در اجتماع ایجاد کرد و موجب شد که زنان و خانواده‌هایی که به ارزش‌های اسلامی و ایرانی پایبند بودند، از حضور در این اجتماعات آلوده پرهیز نمایند.

جایگاه زن بعد از انقلاب

زنان ایرانی سهم چشمگیری در پیروزی انقلاب اسلامی داشتند و با پیروزی انقلاب فصل دیگری از حیات و حضور زنان در اجتماع آغاز گردید. انقلاب اسلامی کرامت زنان ایرانی را به آن بازگرداند و او را با هویت اصلی و واقعی‌اش آشنا کرد. در این چهار دهه اخیر زنان همپای مردان به کار و تلاش پرداخته و در فضای امن و اخلاقی، خود را به مدارج عالی شغلی و علمی رساندند.

امام معتقد بود که زنان باید در مقدرات اساسی کشور دخالت داشته باشند و می‌فرمودند: «ما نمی‌توانیم و اسلام نمی‌خواهد که زن به‌عنوان یک شی‌ء و عروسک در دست ما باشد. اسلام می‌خواهد شخصیت زن را حفظ کند و از او انسانی جدی و کارآمد بسازد. ما هرگز اجازه نمی‌دهیم که زنان فقط شی‌ء برای مردان و آلت هوسرانی باشند.»

رهبر انقلاب هم در این باره می‌گویند: «در کشور ما در هیچ مقطعی از تاریخ، نه در گذشته، نه در دوران غربزدگی، این همه زن تحصیل‌کرده نداشتیم؛ این همه زن فعّال در فعّالیّتهای اجتماعی، در فعّالیّتهای فرهنگی، در فعّالیّتهای علمی نداشتیم؛ این همه بانوی مؤثّر در سرنوشت اجتماعی نداشتیم؛ این همه بانوان دارای فهم سیاسی و تحلیل سیاسی نداشتیم».

بیانیه فرح: زنان ایران جایگاه غصب شده‌شان را می‌خواهند!

جالب اینجاست که فرح پهلوی همسر شاه مخلوع ایران سال گذشته در بخشی از پیامی که به مناسبت روز جهانی زن صادر کرد. نوشته بود: «باور دارم که شما زنان ایرانی به‌زودی جایگاه غصب شده‌تان را که با این حکومت به تاراج رفته، باز پس خواهید گرفت».

زنان ایرانی هیچگاه ظلمی که در آن دوران به اسم آزادی به زنان شد را فراموش نمی‌کنند. متأسفانه در دوره پهلوی سهم برخی از زنان از مقوله آزادی، تنها راه یافتن به مراکز فساد و فحشا بود و شیوع فساد، باعث گردید که قاطبه زنان ایرانی برای رهایی از فضای آلوده آن دوران در صف مبارزه با رژیم دیکتاتور پهلوی قرار گیرند و نقش مهم و تاثیرگذاری را در سرنگونی آن رژیم و پیروی انقلاب داشته باشند.

در پایان تصاویر نسبتا قابل انتشاری (برخی تصاویر حتی قابلیت انتشار نداشت) از تبلیغات دوران پهلوی را خواهیم دید که نشان می‌دهد اوج عزت و احترام به زنان در دوره پهلوی صرفاً این بود که از او به عنوان یک کالای لوکس استفاده می‌شد. جدای از بحث تبلیغات، ترویج فساد، فحشا و انحطاط اخلاقی از دیگر اهداف اینگونه تبلیغات بود

پیش از دیدن این تصاویر از مخاطبان عزیز به واسطه محتوای نامناسب آن پوزش خواسته، اما برای شناخت هرچه بیشتر وضعیت اجتماعی زنان در دوران پهلوی نمایش این تصاویر اجتناب ناپذیر است.

منبع: جهان نیوز

انتهای پیام/