انتخاب مجدد ترامپ موقعیت تندرو‌ها در اسرائیل را تقویت می‌کند

این روز‌ها بحث درباره انتخاب دوباره ترامپ به ریاست جمهور بسیار داغ است و نظرسنجی‌ها احتمال روی کار آمدن دوباره او را دور از انتظار نمی‌دانند. بسیاری از تحلیلگران بر این باورند اگر دونالد ترامپ بار دیگر رئیس جمهور آمریکا شود این روند می‌تواند منجر به عملی شدن نقشه‌های پیشین وی برای سرزمین‌های اشغالی و نیز از سرگیری روند عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی شود. صاحبنظران بسیاری بر این باورند انتخاب دوباره ترامپ اوضاع را در سرزمین‌های اشغالی وخیم‌تر خواهد کار کرد و وضعیت غزه را بیش از پیش بدتر می‌کند. ترامپ به عنوان یکی از متحدان و هم نظران اصلی نتانیاهو در نسل کشی و کشتار بی‌رحمانه فلسطینی‌ها می‌تواند با روی کار آمدن دوباره بر ریاست جمهوری تمام نقشه‌ها و طرح‌های نیمه تمام خود را برای سرزمین‌های اشغالی عملی کند.

از این رو باشگاه خبرنگاران جوان برای بررسی این موضوع مصاحبه‌ای ترتیب داده با بوراک المالی، تحلیلگر و نویسنده ترکیه‌ای که مشروح آن در ذیل از نظرتان می‌گذرد.

-به نظر شما انتخاب مجدد ترامپ به ریاست جمهوری آمریکا چه تاثیری بر اوضاع در سرزمین‌های اشغالی خواهد گذاشت؟

 بوراک المالی: کاهش محبوبیت جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، بسیاری را به فکر بازگشت احتمالی دونالد ترامپ به کاخ سفید انداخت. با وعده‌هایی از تقویت مرز مکزیک تا بازگرداندن ممنوعیت سفر مسلمانان، ترامپ دوباره موضوع این روز‌ها در آمریکا شده است. در حالی که ترامپ از حل جنگ اوکراین در یک روز صحبت می‌کند، جادوگری ساختگی او در سیاست خارجی ممکن است نوش دارویی برای معمای فلسطین نباشد. ترامپ در زمان ریاست جمهوری به طرز ماهرانه‌ای پویایی‌های باقی مانده از دولت اوباما را به سمت سناریویی که برای اسرائیل سودمندتر بود تغییر داد و چشم انداز راه حل دو کشوری را کم رنگ کرد.

داستان ناخوشایند دولت ترامپ شامل به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت رژیم اسرائیل در دسامبر ۲۰۱۷ بود. چندین ماه بعد در می ۲۰۱۸، ایالات متحده سفارت خود را از تل آویو به قدس منتقل کرد. دیوید فریدمن که به طور قانونی وکالت ترامپ را بر عهده داشته است، تنها یک سال قبل به عنوان سفیر آمریکا در سرزمین‌های اشغالی تایید شد. فریدمن از شهرک سازی غیرقانونی یهودیان در کرانه باختری حمایت می‌کند و به شدت با راه حل دو کشوری مخالف است.

نیکی هیلی، سفیر ترامپ در سازمان ملل، به جای اینکه از حق فلسطینیان حرفی بزند و اینکه آنان این روز‌ها قربانی نسل کشی اسرائیلی‌ها هستند چیزی بگوید از این نسل کشی حمایت کرد و آن را حق مسلم نتانیاهو دانست که از خود و از شهروندانش حمایت می‌کند. وی در سخنانی پوچ گفت که حماس از غیرنظامیان به عنوان سپر استفاده می‌کند. دولت ترامپ در نهایت شورای حقوق بشر سازمان ملل را ترک کرد و دلیل این تصمیم را «سوگیری مزمن علیه اسرائیل» عنوان کرد.

-به نظر شما برنامه‌های آینده ترامپ برای سرزمین‌های اشغالی چه خواهد بود؟

بوراک المالی: در سال ۲۰۱۸، کمک به آژانس امداد و کار سازمان ملل توسط دولت ترامپ کاهش یافت و هدف آن وادار کردن فلسطینی‌ها به تن دادن به طرح صلح منطقه‌ای پیش بینی شده آن و همچنین به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت اسرائیل بود. تصمیم تاسف بار ترامپ شامل دور زدن فلسطینیان و امضای توافقنامه ابراهیم در سپتامبر ۲۰۲۰ بود. این قرارداد‌ها با امارات متحده عربی و بحرین امضا شد. سودان و مراکش ماه‌ها بعد از آن پیروی کردند. عادی سازی روابط دیپلماتیک رژیم صهیونیستی با این کشور‌ها بدون توجه به موضوع فلسطین اتفاق افتاد و موقعیت رژیم اسرائیل را در منطقه تقویت کرد.

سخنرانی‌ها یا مصاحبه‌های ترامپ در مورد سیاست خارجی به عنوان یک گفتمان دوگانه عمل می‌کنند. اولاً، رویکرد "اگر من بودم، این اتفاقات نمی‌افتاد" وجود دارد، که اغلب او را به ذکر نمونه‌هایی از دوران تصدی خود می‌کشاند. در مرحله دوم، روایت حضور جادویی وجود دارد: "وقتی وارد شدم، فوراً فلان موضوعات را در سیاست خارجی حل خواهم کرد. "

با توجه به جنگ اسرائیل علیه غزه، هر دوی این رویکرد‌ها چیزی جز پوپولیسم کلاسیک ترامپ نیست. این بدان معنا نیست که او در صورت انتخاب مجدد اوضاع را برای غزه بدتر نخواهد کرد.

در این سناریو، دولت دوم ترامپ احتمالاً رویکردی سه‌گانه را دنبال خواهد کرد. اول، حمایت بی قید و شرط و کامل از اسرائیل. دوم، ادامه دادن به مشروعیت اسرائیل در منطقه؛ و سوم، مقاومت فلسطین را وادار به تسلیم کند. از این منظر، دور دوم انتخاب ترامپ به عنوان رئیس جمهور، تندرو‌های رژیم اسرائیل را تایید می‌کند و امکان اخراج فلسطینی‌ها از غزه را فراهم می‌کند.

رویکرد معاملاتی ترامپ با استفاده از چوب بیشتر از هویج، فضای کمی برای گفتگو یا سازش باقی می‌گذارد. از این رو، می‌توان انتظار داشت که حداکثر فشار بر ایران که به عنوان تامین کننده مالی حماس تلقی می‌شود، اعمال شود. افزایش حضور نظامی آمریکا در منطقه برای مقابله با نیرو‌های نیابتی ایران مانند حوثی‌ها نیز محتمل است. قطر که در آزادی اسرای اسرائیلی میانجیگری می‌کند، ممکن است بار سنگین ریاست جمهوری آینده ترامپ را نیز متحمل شود. این مسیر می‌تواند صحنه جنگ بین حزب‌الله و رژیم اسرائیل را که مجله فارین پالیسی آن را اجتناب‌ناپذیر توصیف می‌کند، آماده کند.

ترامپ همچنین می‌تواند روند عادی‌سازی ناشی از توافق‌نامه آبراهام را تسریع بخشد. ریاض می‌تواند در این استراتژی نقش کلیدی داشته باشد. شایان ذکر است که روند عادی سازی عربستان و اسرائیل تحت رهبری ترامپ از همان جایی که حضور بایدن متوقف شد ادامه پیدا نمی‌کند. در عوض، ریاض ممکن است بهای بسیار بالاتری مانند ضمانت امنیتی سطح بالای مشابه ناتو را مطالبه کند.

ترامپ قطعاً به امتیاز آمریکا در سطح حذف سودان از فهرست کشور‌های تروریستی یا به رسمیت شناختن ادعای مراکش بر صحرای غربی بسنده نمی‌کند. استفاده از مشوق‌ها و مجازات‌ها در دیپلماسی آمریکا بسیار مهم است، با این حال تحت دوره جدیدی از ریاست جمهوری ترامپ، هرگونه توافقی که شامل رژیم اسرائیل شود تا حد زیادی به شرایط تعیین‌شده توسط ایالات متحده بستگی دارد. بعلاوه، بعید است که یک رهبر با تنفر از ناتو، چتر‌های امنیتی بیشتری را گسترش دهد.

اگر ترامپ بایدن را شکست دهد و تحت فشار‌های انتخاب مجدد قرار نگیرد، چشم‌انداز پرداختن به معمای اسرائیل و فلسطین – چه محدود کردن حملات گسترده اسرائیل به غیرنظامیان و چه در نظر گرفتن راه‌هایی برای حل‌وفصل دو کشور – تیره به نظر می‌رسد. اقدامات دوره اول او مسیر مشابهی را برای دوره دوم به صورت بالقوه نشان می‌دهد.

بوراک المالی محقق مرکز تحقیقات جهانی TRT در استانبول است. وی دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته علوم سیاسی و روابط بین الملل از دانشگاه بوغازیچی است. حوزه‌های تحقیقاتی او شامل سیاست خارجی ترکیه و سیاست قدرت‌های بزرگ با تمرکز بر روابط ایالات متحده و چین و جلوه‌های آن در خلیج فارس است. او مقالات زیادی در رسانه‌های مختلف ارائه کرده است.