چرا بارورسازی ابرها بحث برانگیز است و چگونه انجام می‌شود؟
به گفته کارشناسان، فناوری بارورسازی ابرها که بیش از ۸۰ سال پیش توسعه یافته است، خطراتی دارد و می‌تواند منجر به اثرات فاجعه بار شود.
بسیاری از کشور‌های جهان مانند ایالات متحده، فرانسه، استرالیا و امارات که در روز‌های گذشته شاهد بارش‌های زیادی بوده، از فناوری "بارورسازی ابرها" برای تحریک بارندگی استفاده می‌کنند.
برخی ممکن است این فناوری بحث برانگیز را به سیل‌های ناگهانی مرتبط کنند، اما کارشناسان می‌گویند در واقع هیچ رابطه‌ای بین این دو رویداد وجود ندارد.
اما به گفته کارشناسان، فناوری "بارورسازی ابرها" که بیش از ۸۰ سال پیش توسعه یافته است، بدون خطرات بالقوه نیست و ممکن است منجر به "اثرات فاجعه بار" شود.
"بارورسازی ابرها" چیست؟
محققانی که در جنرال الکتریک مشغول به کار بودند، هنگام انجام آزمایش‌هایی در مورد چگونگی تشکیل ابرها در آزمایشگاه، یک اثر عجیب را کشف کردند. آن ها دریافتند که وقتی بخار آب بسیار سرد می‌شود، بین ۱۰- تا ۵- درجه سانتیگراد، لزوماً بلور‌های یخ تشکیل نمی‌دهد.
با این حال، هنگامی که محققان پودر ریز یدید نقره (یک ماده شیمیایی مورد استفاده در عکاسی) را اضافه کردند، از این که آب فوراً یخ زد شگفت زده شدند.
این به این دلیل است که بخار آب به خودی خود نمی‌تواند کریستال را تشکیل دهد. در ابر‌های طبیعی، این "هسته‌های متراکم ابر" ممکن است توسط باکتری‌ها یا ذرات کوچک گرد و غبار ایجاد شوند، اما محققان اکنون راهی برای ایجاد مصنوعی آن ها پیدا کرده اند.
چگونه ابرها را بارور می‌کنند؟
تکنیک "بارورسازی ابرها" با اعمال آن بر روی ابر‌های طبیعی عمل می‌کند، به گونه‌ای که "یدید نقره" یا نمک خوراکی به ابرها تزریق می‌شود و باعث می‌شود بلور‌های یخ به سرعت تشکیل شوند که در نهایت بسته به شرایط آب و هوایی به شکل برف یا باران فرو می‌ریزند.
یوهان ژاک، هواشناس ارشد KISTERS می‌گوید: بارورسازی ابرها یا با پرتاب مواد شیمیایی از زمین، تزریق مستقیم آن ها از هواپیما، یا پرتاب آن ها به ابرها با استفاده از موشک انجام می‌شود.
بارورسازی ابرها در کجا استفاده می‌شود؟
این فناوری در حدود ۵۰ کشور مختلف از جمله امارات که از دهه ۱۹۹۰ یک برنامه پیشرفته بارورسازی ابرها را اجرا می‌کند، استفاده شده است، به گونه‌ای که سالانه حدود ۱۰۰۰ ساعت ماموریت "بارورسازی ابرها" انجام می‌شود.
ایالات متحده دارای سابقه بسیار طولانی در مأموریت‌های "بارورسازی ابرها" است که در سال ۱۹۴۷ با عملیات سیروس آغاز شد، که در آن ارتش ایالات متحده حدود ۹۰ کیلوگرم یخ خشک را در طوفانی در سواحل فلوریدا پخش کرد.
اگرچه هیچ مدرکی دال بر تأثیر این مأموریت برای تغییر مسیر طوفان وجود نداشت، اما برخی تهدید کردند که پس از تغییر مسیر غیرمنتظره طوفان، علیه دولت شکایت خواهند کرد.
در سال ۲۰۱۸، وایومینگ، یوتا و کلرادو برای تأمین بودجه ماموریت‌های بارورسازی ابرها، توافق‌نامه‌ای برای اشتراک هزینه امضا کردند.
در استرالیا آزمایش‌های بارورسازی ابرها از سال ۱۹۴۷ آغاز شد و تا امروز ادامه دارد.
چین سازنده‌ترین حامی فناوری تغییر آب و هوا است. برای سال‌ها، اداره تنظیم آب و هوا در این کشور از بارورسازی ابرها برای پایان دادن به خشکسالی، مبارزه با آتش‌سوزی‌ها و اجتناب از باران در طول رژه‌های نظامی استفاده کرده است.
این فناوری نه تنها برای افزایش بارندگی استفاده می‌شود، بلکه در کشور‌هایی مانند اسپانیا، فرانسه و آلمان عمدتاً برای جلوگیری از بارش تگرگ استفاده می‌شود.
چرا "بارورسازی ابرها" بحث برانگیز است؟
بسیاری ممکن است با استفاده از بارورسازی ابرها به دلیل نگرانی در مورد سیل ناگهانی مخالف باشند.
اما دکتر فردریک اتو، کارشناس برجسته آب و هوا از امپریال کالج لندن، توضیح داد: بارورسازی ابرها نمی‌تواند مقدار زیادی باران ایجاد کند، این تکنیک یک ابر موجود را اصلاح می‌کند و نمی‌توان یک ابر کوچک را از طریق بارورسازی به یک طوفان تبدیل کرد.
اتو افزود، بزرگترین نگرانی این است که "بارورسازی ابرها" به عنوان جایگزینی برای اقدام موثر در مورد تغییرات آب و هوایی استفاده شود، چیزی که دلیل واقعی افزایش بارندگی است.
او ادامه داد: بارورسازی ابرها یکی دیگر از راهبرد‌های آشکار برای جلوگیری از تقاضای توقف سوخت‌های فسیلی است، اگر انسان‌ها به سوزاندن نفت، گاز و زغال سنگ ادامه دهند، تغییرات آب و هوایی و بارندگی‌های شدید ادامه خواهد داشت.
منبع: المیادین
